کودکان پرخاشگری را به طرق مختلف نشان می دهند – ضربه زدن، گاز گرفتن، عصبانیت، طغیان هایی که می تواند به اموال آسیب برساند یا تلاش برای دستکاری دیگران از طریق تهدید.
عوامل مختلفی می تواند بچه ها را منصرف کند. اینها شامل، اما نه محدود به سرخوردگی، دشواری در مدیریت مشکلات اجتماعی یا کنترل انگیزه‌ها است. در بسیاری از مواقع، نبرد درونی با عوامل استرس زا، ناتوانی در تنظیم احساسات یا مشکل در بیان مشکلات می تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه شود.
پرخاشگری کودکان کمتر از 4 سال غیرعادی نیست، اما بچه ها در مهدکودک از این رفتار بیشتر رشد می کنند. با این حال، برای بسیاری از کودکان، رفتار پرخاشگرانه تمایل به تداوم دارد. از نظر رشد مناسب نیست و زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی را مختل می کند. همچنین یکی از رایج ترین مراجعات در کلینیک های کودک و نوجوان است. آیا به عنوان والدین، نمی‌دانید چگونه با رفتار پرخاشگرانه مقابله کنید.
با این حال، والدین، معلمان و خانواده می توانند بر نحوه واکنش او تأثیر بگذارند. تغییر شرایط در محیط کودک می‌تواند رفتار او را تغییر دهد زیرا فشارها، خشونت، فرصت‌ها و پیامدها، همگی تمایل به رفتار پرخاشگرانه را شکل می‌دهند یا نه.
1.بر خود مسلط باشید و آرام باشید:
پاسخ دادن به طغیان عاطفی کودک با فوران عاطفی خود یا تنبیه فیزیکی مانند کتک زدن مطمئناً یک دور باطل ایجاد می کند.
الگوسازی مناسب تنظیم هیجان و رفتار اجتماعی. و همچنین تقویت کودکان برای استفاده از آنها برای دستیابی به اهداف به جای پرخاشگری و مخرب بودن، راهی به جلو است. در صورت نیاز از یک متخصص کمک بگیرید.
2. از تسلیم شدن در برابر طغیان های تهاجمی یا عصبانیت ها خودداری کنید:
با خرید یک ماشین اسباب‌بازی برای بچه‌تان در مرکز خرید، چون روی زمین دراز می‌کشد، جیغ می‌کشد و ضربه می‌زند، می‌توانید رفتار نامناسب او را تقویت کنید و در نوع خود پاداش بگیرید.
3.خوبی ها را بشناسید و به آنها پاداش دهید:
به جای پاداش دادن فقط به موارد خارق‌العاده، یک جمله ساده (رفتارت را در مهمانی خیلی دوست داشتم )می‌تواند با تمجید از رفتار مطلوب به افزایش رفتار کمک کند و احتمال تکرار آن را افزایش دهد.
4.به کودکان بیاموزید که احساسات را شناسایی، نامگذاری و تنظیم کنند:
صحبت کردن با کودکتان در مواقع خشم به او کمک می کند.و او را از بیان رفتار های خشن فیزیکی دور می کند.به کودک خود در مواقع خشم آموزش دهید اعداد را معکوس بشمارد. تا خشم خود را بتواند کنترل کند.
5.تقویت کننده مجدد مناسب را پیدا کنید:
پاداش و تنبیه باید بلافاصله بعد از رفتار کودک باشد. تمام نقض قوانین باید به خروج فوری محرک های مورد نظر منجر شود. کودک باید بداند که موظف است از قوانین پیروی کند.
6.ثابت قدم باشید:
مطمئن شوید که به رفتار پرخاشگرانه یک کودک پاسخ قابل پیش بینی دارید.قوانین باید در زمینه‌ها و زمان‌ها یکسان باشند تا از دوگانگی جلوگیری شود و کودک را در مورد نحوه رفتار گیج کند.
7. الگوهای تعامل اجباری با بچه ها را بشکنید:
اختلافات زناشویی، عوامل استرس زای اجتماعی-اقتصادی. بیماری روانی در والدین می تواند منجر به سبک فرزندپروری اجباری شود که در آن والدین تعاملات مثبت کمی با کودکان دارند. و آنها را به طور مکرر، متناقض و بی اثر تنبیه می کنند.
آنها همچنین رفتار پرخاشگرانه را با پاسخ دادن به تنبیه یا مقابله و کنار گذاشتن آنها هنگامی که پرخاشگری کودک افزایش می یابد، به طور منفی تقویت می کنند.
بنابراین، کودک می‌آموزد که تشدید تنش منجر به کناره‌گیری والدین می‌شود و سبک رابطه‌ای پرخاشگرانه ایجاد می‌کند.
8.سوگیری اسناد خصمانه را کنار بگذارید:
مهم است که کودک خود را به عنوان یک کودک خوب با عادات بدی که توسط محرک های خاص تحریک می شوند و با عواقب خاصی تقویت می شوند، نگاه کنید.
شما باید این کار را به جای نسبت دادن رفتار پرخاشگرانه به عوامل منفی درونی، جهانی و پایدار انجام دهید که می تواند باعث تحریک بیشتر رفتار منفی کودک شود.
9.نظارت:
از یک نمودار برای نظارت بر سوابق و پیامدهای رفتارهای مثبت و منفی خاص استفاده کنید. این نشان می دهد که چگونه رفتار کودک تا حدی توسط سوابق و پیامدها کنترل می شود.
همچنین می‌تواند نحوه کاهش رفتار پرخاشگرانه را با تغییر سوابق یا پیامدها روشن کند. راه حل های کاهش رفتار پرخاشگرانه با تغییر پیامدها شامل نادیده گرفتن نمایش های جزئی چنین رفتاری و استفاده از زمان استراحت یا محرومیت از امتیازات به عنوان پاسخ به پرخاشگری است.
منبع: healthshots
