.
ذهن آگاهی مبحث جدیدی می باشد که همه والدین باید به آن توجه خاص داشته باشند. زندگی های امروزی و پر استرس و زندگی های مداوم در موبایل و شبکه های اینترنتی باعث حواس پرتی در کودکان ما شده است.
کریستوفر ویلارد، روان‌درمانگر، روان‌درمانگر و نویسنده کتاب «بزرگ شدن ذهن‌آمیز» می‌گوید: تعامل با صفحه نمایش به معنای زمان کمتری است که ما روی خودمان و آنچه در دنیای اطرافمان اتفاق می‌افتد تمرکز کنیم. این اتفاق باعث شده است که کودکان ما کمتر در طبیعت باشند و فعالیت های بدنی کمتری داشته باشند.
بودن در اینترنت و کودکی نکردن کودکان باعث شده است که آنها مانند بزرگسالان فکر کنند. دلیل ذهن شلوغ در کودکان موارد گفته شده می باشد که ذهین آگاهی را از آنها دور می کند.
دلیل بیشتر شدن استرس و نگرانی در زندگی، شلوغ شدن مدل زندگی و پیچیده‌تر شدن مغز است. خبر خوب این است که با آموزش ذهن‌آگاهی به کودکان می‌توانیم به آنها کمک کنیم تا زندگی آرام‌تری داشته باشند و با تغییرات سیستم مغز خود بهتر کنار بیایند. با تقویت ذهن‌آگاهی در کودکان، ما به آنها یاد می‌دهیم که پرسرعت بودن در زندگی را نادیده بگیرند، نسبت به خودشان آگاه‌تر باشند، تمرکز بیشتری در زندگی داشته باشند تا به تصویر ذهنی مثبت‌تری از خود برسند.
ذهن‌آگاهی به کودکان و نوجوانان کمک می‌کند تا بهتر فکر کنند و تصمیمات بهتری بگیرند و با دیگران نیز ارتباط بهتری داشته باشند. حالا که ذهن‌آگاهی در کودکان تا این اندازه مفید است، چطور می‌توانیم آن را تقویت کنیم؟ در ادامه این نوشته با ۵ گام عملی برای تقویت ذهن‌آگاهی در کودکان آشنا خواهید شد.
1.خودتان را مدل کنید.
بدون شک بزرگسالان نیز مقصر هستند که کودکان دچار حواس پرتی و نداشتن ذهن آگاهی می شوند. ویلارد می‌گوید بهترین راه برای آموزش دادن به آنها این است که خودتان آن را تمرین کنید.
او می‌گوید: «هرچه بیشتر بتوانیم در زمان شام با تلفن همراه نباشیم، یا با نفس کشیدن در هنگام استرس در بدن خود حضور داشته باشیم، یا توجه بی‌نظیر به فرزندانمان نشان دهیم، آنها رفتار مشابهی را الگوبرداری خواهند کرد.
ویلارد به جای اینکه به آنها بگوید چه کاری را انجام ندهند، تشویق می کند که در مورد کاری که می خواهید انجام دهند، باز و صادق باشند.
به‌جای گفتن «گوشی‌تان را بردارید» بگویید «هی، من گوشیم را زمین می‌گذارم. بیایید بیرون برویم و گنج یابی کنیم، یا روی پیاده رو گچ بکشیم، یا در پارک بازی کنیم.
2.روی تنفس تمرکز کنید .
بازدم های طولانی سیستم عصبی پاراسمپاتیک را تحریک می کند که وظیفه آرام کردن ما را بر عهده دارد.
شپرد توصیه می کند که به بچه ها توضیح دهید که مغز آنها به طور طبیعی به تنفس آنها پاسخ می دهد .
بنابراین تنفس در واقع راهی برای “هک کردن” مغز شما است. به عنوان مثال، اگر آنها احساس آشفتگی می کنند، از آنها بخواهید یک تمرین ساده انجام دهند: 5 بار پشت سر هم به طور شنیدنی بازدم کنند.
سپس از آنها بخواهید متوجه احساس خود شوند. شپرد می گوید: آنها احساس آرامش می کنند.
آنها ممکن است از سطح استرس 7 در مقیاس 1 تا 10 به 5 پایین بیایند که قابل کنترل تر است. روش دیگر تمرین ساختار تنفس شمارش شده است: برای 4 شمارش نفس بکشید، آن را برای 4 شمارش نگه دارید، سپس برای 4 شمارش بازدم کنید.
مزیت شمارش تنفس شده این است که به ذهن کاری می دهد تا با شمارش انجام دهد، که می تواند با دادن کمی کار به ذهن آنها را از افکار مداومی که در آنها گیر کرده اند رها کند و ذهن آگاهی را تا حدی ایجاد کند.
تمرین تکنیک‌های تنفسی را می‌توان قبل از انجام تکالیف، تست‌ها یا اجراهایی مانند بازی‌ها و رسیتال‌ها انجام داد. ویلارد می‌گوید یکی دیگر از تاکتیک‌های تنفسی این است که از طریق بینی نفس بکشید، مثل اینکه به آرامی یک فنجان شکلات داغ را استشمام می‌کنید و سپس هوا را از طریق دهان خود بیرون بیاورید، انگار که به آرامی آن را خنک می‌کنید.
3.حواس کودک را درگیر کنید.
ویلارد می‌گوید زمان‌های انتقال قبل از تکالیف، شام یا زمان خواب زمان‌های خوبی برای برقراری ارتباط با حواس و فرار از افکار پرمشغله هستند. او پیشنهاد می‌کند از فرزندتان بخواهید تعداد صداهایی را که در یک دقیقه متوجه می‌شود بشمارد یا از او بخواهید از پنجره به بیرون نگاه کند و به سایه‌های مختلف سبزی که می‌بیند اشاره کند.
بیرون آمدن برای مشاهده بویایی آنها نیز می تواند موثر باشد. شپرد می گوید آگاهی از بدن نیز می تواند کمک کننده ذهن آگاهی باشد.
یک تمرین موثر که او پیشنهاد می‌کند این است که به فرزندتان بگویید که احساس را در پاها، بازوها و بالا رفتن از بقیه بدن خود احساس کند.
هنگامی که آنها در انجام این کار راحت می شوند، از آنها بخواهید هنگام دم، پاهای خود را سفت کنند، سپس هنگام بازدم آنها را شل کنند.
بهترین برنامه های مدیتیشن آنها یاد می‌گیرند که این کار را در مواقعی که نیاز دارند، بدون درخواست شما انجام دهند.
4. به کودکانمان قدردانی کردن در روز را آموزش دهیم.
ویلارد می‌گوید توقف برای فکر کردن به چیزهای خوب در زندگی و یادگیری قدردانی از آنها به هوشیاری و ذهن آگاهی مرتبط است.
زمان مناسب برای تمرین شکرگزاری هنگام شام است. هر یک از افراد حاضر در میز می‌توانند چند چیز را به اشتراک بگذارند که بابت آنها سپاسگزار هستند، اتفاقاتی که در طول روزشان افتاده است یا چند نفری که به خاطر داشتن آنها در زندگیشان سپاسگزار هستند.
راه دیگر برای شروع مکالمه این است که از طرف مقابل خود بپرسید که آیا اتفاق جالب یا مثبتی در طول روز رخ داده است یا متوجه چیز زیبا یا الهام‌بخشی شده‌اند.
ویلارد می‌گوید: واداشتن آنها به تفکر در سنین پایین، کیفیت درون‌نگر و بازتابی را ایجاد می‌کند که می‌خواهیم فرزندانمان با بالا رفتن سن داشته باشند، تا به خود بازتابی بیشتری داشته باشند و کمتر پرخاشگر شوند.
5.توضیح دهید که چه اتفاقی برای آنها در طول زندگیشان ممکن است اتفاق بیفتد
شپرد با بسیاری از نوجوانان که به دلیل استرس یا مشکل در تمرکز به سراغ او می آیند کار می کند. او می‌گوید: تقریباً هر یک از آنها بر این باورند که مشکلی با آنها اشتباه است. او متوجه می‌شود که گفتن کمی درباره مغز و تغییراتی که در دوران نوجوانی به آنها وارد می‌شود، به کاهش نگرانی‌های آنها کمک می‌کند.
توضیح می‌دهم که مغز آنها در طول دو سال شبیه بدنشان است، به این معنا که بسیار رشد می‌کند. ممکن است بگویم، اگر شما یک دونده هستید و زمان شما کمی کاهش می یابد، به این دلیل است که به طولانی شدن پاهای خود عادت کرده اید.
در مورد مغز هم همینطور ممکن است دوره ای را پشت سر بگذارید که در آن مغزتان در حال تطبیق با تغییرات است. او می گوید: دانستن این که تغییرات موقتی هستند، به اکثر دانش آموزان کمک می کند که کمتر از کنترل خارج شوند.
سال های نوجوانی می تواند برای کودکان طاقت فرسا باشد. تغییرات زیادی هم در داخل بدن و هم در محیط اطرافشان ایجاد می شود.
شپرد توضیح می‌دهد: «زمانی است که بسیاری از بچه‌ها شروع به احساس استرس و اضطراب بیشتری می‌کنند. زیرا ذهنشان شلوغ‌تر است و کمتر از این حس حضور برخوردارند».
اما تشویق نوجوانان و نوجوانان به تمرین تمرکز با یادگیری بیشتر در مورد خود و دنیای اطرافشان می تواند. ذهن آگاهی را در خودشان تقویت کنند.
منبع: www.healthline.com
